Gisteren in de tijd training hebben we met tijd zetten een harde landing gemaakt over een grote tafelbult. Lars voelde al meteen dat er iets niet goed zat aan zijn enkel en we zijn direct naar de pits gegaan.
Toen we het probeerde te koelen schreeuwde hij het uit van de pijn, we dachten gelijk dat het gebroken was. In de last chance hebben we nog geprobeerd om te kijken of we misschien er toch mee konden rijden en te zorgen dat we in ieder geval gekwalificeerd zouden zijn voor de GP. Al snel bleek dat een snelle ronde er niet in zat en hebben we het zijspan aan de kant gezet. Lars is gisteren samen met Rob naar het ziekenhuis geweest om foto’s te maken maar daar konden ze niets zien door de zwelling. In het ziekenhuis hadden ze een sterk vermoeden dat er een breuk was. En raden aan om in Nederland nog eens foto’s te laten maken. Lars vliegt maandag terug naar Nederland en gaat dan daar verder onderzoek doen.