De 13…. met Glenn Janssens

Met het uitvallen van Team Veldman in de GP van Estland Lange lijkt het er sterk op dat de geruchtenmolen vroeger dan andere jaren op gang is gekomen. Radio Paddock maakt op elke zender overuren en het ene gerucht is nog niet koud of het andere dient zich al aan! Daarom leek het ons een goed idee om Belgisch meest gegeerde bakkenist even wat vraagjes te stellen. Glenn Janssens beantwoorde ze met plezier en vooral grote openheid, waarvoor onze dank. Ook bedankt aan Julian Veldman en het team dat hun geen bezwaar hadden bij De 13…met Glenn Janssens.

foto WSC

1) Het is stil rond team Veldman-Janssens, likt het team nog steeds hun wonden. De impact van de val tijdens de Estlandse GP in Lange is groot! Glenn wat ging er fout en meer nog wat zijn de verdere gevolgen voor het team en meer bepaald voor jezelf?
We gingen een beetje zijdelings over de bult en bij het neerkomen sloegen we over de kop. Ik zag meteen dat Julian er niet zo goed aan toe was en zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moest. Op dat moment wist ik wel dat mijn schouder uit de kom was geweest. Verder had ik er niet veel erg in. Uiteraard likken we nog steeds onze wonden. We hadden als team alles op alles gezet voor de wereldtitel te behalen. Dit was nog steeds mogelijk in Estland en dan komt het besef dat door die val heel het jaar om zeep is. Dat is mentaal wel een zware klap.

2) Je onderging een schouderoperatie en zal dit jaar vermoedelijk niet meer in actie komen. Hoe erg is de blessure eigenlijk?
In eerste instantie dacht ik gewoon dat mijn schouder uit de kom was geweest en ik hierdoor tijdens het werken last had. De pijn was toch heviger dan verwacht, dus liet ik foto’s nemen. Hier bleek dat mijn schouderkom in 2 gebroken was. Hiervoor was een operatie nodig. Deze operatie is ondertussen een tweetal weken geleden gebeurd. Nu is het nog een paar weken volledige rust waarbij ik mijn arm volledig stil moet houden. Daarna is het nog een vraagteken hoelang de revalidatie gaat duren.
 
3) Meteen rijzen er tal van vragen, maar betekent dit nu misschien meer dan vorig jaar nog, het stoppen met de actieve sport voor Belgisch meest begeerde bakkenist?
We hebben dit met het team nog niet besproken. Ik denk dat het eerst belangrijk is dat zowel Julian als ik goed herstellen van onze blessures. Daarna is het nog een vraagteken of het al dan niet te combineren valt met mijn privéleven.

foto Lien Vandeursen

4) Velen weten dat jullie team mee aan de basis liggen bij de ontwikkeling van de MEGA krachtbronnen. Hoe ervaar je dit als bakkenist of ben je minder betrokken bij het testwerk. En merk je verschil in rijden met deze motoren dan bijvoorbeeld andere krachtbronnen?
Ik startte met Julian samen met een AMS motor. Daarna maakte ik de start van MEGA mee tijdens mijn 2e jaar bij team Veldman. In het begin had ik hier wel wat mijn twijfels bij. Het was toen een motor die toen nog niet zo bekend was binnen de wereldtop van de zijspancross. Als je dan kijkt naar dit jaar, zie je wel dat MEGA enorme stappen gezet heeft. Het is nu een motor dat je zeker bij de beste moet rekenen.

5) Vraagje die niet iedereen weet dus vandaar, hoe is Glenn in de zijspancross beland?
Van kleins af ging ik al mee naar de cross met mijn vader die ook bakkenist was. Dan ben ik samen met mijn broer gestart op een kleine zijspan. Zo is het blijven doorgaan totdat we wedstrijden zijn gaan rijden.

6) Het moet enorm puzzelen zijn vermoed ik om alles tijdens de week rond te krijgen naast je werk, zwangere vriendin, de bouw van jullie huis. Is er nog wel tijd over om de nodige trainingen te doen?
Lopen en fietsen zijn eigenlijk hobby’s voor mij dus heb ik dat in het verleden ook heel veel gedaan. Dan ben ik begonnen met de verbouwingen van het huis en had ik natuurlijk veel minder tijd voor deze trainingen. Ik heb dan ook overwogen om te stoppen met de cross. Ik dacht nog eens één jaartje alles uit de kast te halen samen met Julian omdat ik er wel in geloofde. Ik heb dan in plaats van veel en dagelijks trainen meer geprobeerd van efficiënt te trainen en te pieken naar de WK-wedstrijden.

7) Julian heeft een erg uitgesproken rijstijl, toch lijkt het of zijn stijl ook die van jouw is. Liever van punt a naar b in de kortste tijd dan rondrijden! Is dat niet erg belastend voor de bakkenist, met tal van extra gevaar voor valpartijen?
Julian heeft inderdaad een heel aparte rijstijl. Dit is wel de rijstijl waar ik het meeste van hou. Hij gaat er altijd voor de volle 100% voor en dat heb ik nodig in een piloot. Julian is een goede piloot en weet wat hij doet. Ik heb ook veel vertrouwen in hem en dat is wat je nodig hebt om een sterk team te vormen samen. Het ziet er wel spectaculair uit, maar een extra gevaar zou ik het niet noemen. De val in Estland was eigenlijk onze eerste valpartij van het jaar.

foto Dries Dewitte

8) Wat is jouw lievelings track en waarom?
Puur qua circuit verkies ik Cēsis en Stelpe in Letland. Deze parcours bevatten alles en je kan er technisch heel wat verschil maken. Het zijn conditioneel gezien zware parcours waardoor je automatisch op je plek terecht komt en niet zomaar plankgas van de ene naar de andere bocht kan rijden. Daarnaast ga ik ook altijd graag naar een GP in eigen land. Er is dan veel bekend volk en altijd een goede sfeer. Dit is uiteindelijk het mooiste aan deze sport.

9) Het ziet er naar uit dat we dit jaar na een langere periode geen Laaglander als wereldkampioen zullen krijgen. Met nog amper vier reeksen te rijden, honderd punten te verdienen is een achterstand van zestien punten weinig maar ook erg veel! Algemeen gezien denk je dat het voor de zijspansport goed is dat er na zoveel jaar eindelijk eens geen Belgisch of Nederlands team de nummer 1 mag dragen?
Ik denk persoonlijk dat het voor de zijspansport niet veel uitmaakt. We zijn het ondertussen zo gewoon en het is ook gewoon een feit dat de Laaglanders algemeen gezien erboven uit steken, op sommige uitzonderingen na. Er moeten nog twee wedstrijden gereden worden, dus ik denk het kampioenschap nog niet gereden is. Ik vind het vooral belangrijk dat het eerlijk verloopt en er niet zomaar onnodig bestraffingen worden uitgedeeld en dat is toch wel iets waar ik na Estland mijn vraagtekens bij heb.

10) Wij rekenen jou bij de beste bakkenisten van hun generatie, hoe zie jij de toekomst van het zijspancross evolueren?
In mijn ogen ziet het er best rampzalig uit. Het aantal teams en wedstrijden dalen. Als er niet snel iets verandert, denk ik dat de zijspancross op WK-niveau ten dode is opgeschreven.

11) Tegenwoordig sluiten de teams meestal een contract voor twee jaar af met een bakkenist. Dit was vroeger echter anders toen bleef je samen tot iemand stopte of het echt niet meer ging. Je zou denken het gaat goed dus doen we samen verder. Waarom is het nu huidig de trend om zo vaak te veranderen van team?
Er is een groot bakkenisten tekort waardoor er vanuit verschillende uithoeken gevraagd wordt naar de bakkenist. Als er dan één bakkenist van team verandert, is de bal aan het rollen geslagen. Ik denk dat een nieuw team ook een extra motivatie kan zijn en er daarom gewisseld wordt. Een bakkenist uit de buurt is bijvoorbeeld ook veel voordeliger om samen te gaan trainen.

12) Stel dat je stopt met zijspancross op het hoogste niveau of helemaal stopt. Heb je iemand in gedachten wie je zelf graag je plek ziet innemen naast Julian of is die vraag niet zo makkelijk te beantwoorden?
Dat is eerder iets dat bij Julian ligt. Het is belangrijk dat hij een bakkenist heeft waar hij zich goed bij voelt en vertrouwen in heeft.

13) Wie wil Glenn Janssens nog eens extra bedanken en waarom?
Sowieso wil ik team Veldman bedanken voor het vertrouwen. Daarnaast wil ik ook David Bruyninckx bedanken. Hij is er sinds het begin bij en we gaan bijna altijd samen naar de cross. Ook wil ik mijn vriendin bedanken, die me altijd steunt. Alle supporters mag ik natuurlijk ook niet vergeten!

foto Lien Vandeursen